روژه مارتن دو گار نویسنده ی معاصر فرانسوی و یکی از بزرگترین رمان نویسان جهان در سال1881 در شهرکی نزدیک پاریس به دنیا آمد و در سال 1958 چشم از جهان فرو بست در طول زندگی نسبتا طولانی خود آثار متعددی از خود به جا گذاشت که مهمترین آنها بی شک خانواده ی تیبو است . نگارش و انتشار این رمان بزرگ از سال 1920 تا 1940 طول کشید و جایزه ی ادبی نوبل سال 1973 پیش از انتشار آخرین مجلد  به آن تعلق گرفت . خانواده ی تیبو مشتمل بر هشت کتاب است که زندگی 2 خانواده ی کاتولیک و پروتستان و به خصوص  دو برادر به نامهای آنتوان و ژاک را در اوایل قرن بیستم شرح می دهد . تاریخ حوادث در آغاز مشخص نیست  اما به تدریج وارد وقایعی تاریخی می شود و شخصیتهای واقعی در آن پدیدار می شود . اکثر شخصیتهایی که در کتاب هفتم وارد داستان می شوند شخصیتهای واقعی اند  و وقایع – خاصه وقایع آشکار و نهانی که به جنگ جهانی اول  و به انقلابات بزرگ این قرن منجر شد – عینا با واقعیت تاریخی تطبیق می کند درباره ی  این رمان سخن بسیار گفته اند . عده ای از سخن سنجان آن را از آثار جاوید ادبیات جهانی و حتی بزرگترین رمان قرن بیستم می دانند  و عده ای دیگر خاصه طرفداران رمان نو به آن بی اعتنایی می کنند و شیوه ی آن را کهنه می پندارند در سالهای اخیر که پسند روز در رمان نویسی  بسوی حذف شخصیت و تحقیر ماجرا و بی اعتنایی به وقایع  و قهرمان اصلی پیش رفته و قهرمان اصلی  رمان گویی خود رمان نویس یا به بیان دقیقتر ذهن رمان نویس شده است . روژه  مارتن دو گار در سخنرانی که هنگام گرفتن جایزه ی نوبل ایراد کرد چنین گفت : "رمان نویس واقعی کسی است که می خواهد همواره در شناخت انسان پیشتر برود و در هر یک از شخصیتهایی که می آفریند زندگی فردی را آشکار کند یعنی نشان دهد که چگونه هر موجود انسان نمونه ای است که هرگز تکرار نخواهد شد . به گمان من  اگر اثر رمان نویس بخت جاوودانگی داشته باشد به یمن کمیت و کیفیت شخصیتهای منحصر به فردی است که توانسته است به صحنه بیاورد . ولی این به تنهایی کافی نیست . رمان نویس باید زندگی کلی را حس کند باید اثرش نشان دهنده ی جهان بینی خاص او باشد  " این سخنان به تمامی در مورد خانواده ی تیبو نیز صدق می کند .