یک ضرب المثل قدیمی می گوید : خوشا بحال آن کسی که موفق می شود به فرزندانش بال و ریشه دهد
ما نیازمند ریشه ها هستیم . در دنیا جایی وجود دارد که ما در آن به دنیا آمده ایم؛زبانی را جهت تکلم آموخته ایم و موفق به کشف این مطلب می شویم که چگونه گذشتگانمان بر مشکلاتشان فائق آمده اند و در یک لحظه خاص و معینی ما مسوول این مکان خواهیم شد.
ما نیازمند بالها هستیم .آنها به ما افقهایی بی انتها و با تصوراتی بدون پایان نشان داده و ما را تا رویاهایمان برده و تا مکانهایی متفاوت راهنمایی می کنند و دقیقا همین بالها هستند که به ما اجازه می دهند تا ریشه های انسابمان را شناخته و همانند آنها یاد بگیریم.
خوشا بحال کسی که بال و ریشه دارد .
و بیچاره کسی که فقط یکی از آنها را داشته باشد!
برگرفته از کتاب داستانهایی برای پدران .فرزندان و نوه ها نوشته ی پائولو کوئلیو
به نام خدا
سلام
وبلاگ پرباری داری.
تبریک میگم.کاملا
موافقم.
به نام خدا
سلام
زهره خانوم خیلی ممنون.
امیدوارم مورد قبول خداوند
قرار گیرد.
یاعلی
سلام
خیلی جالب بود
منم کاملا موافقم
راستی من آپم
خوشحال میشم سری بزنی
منتظرم
فعلا
سلام
کاش پدر و مادرا اینو یادشون باشه ...
سلام...
خسته نباشید
حالا میفهمم حالا میفهمم که چرا میگن عشق یعنی گذشتن از معشوق حالا میفهمم
موفق باشید
به کلبه من هم سر بزنین
پس استخون داشتن چی؟مادر بزرگم میگه برای ازدواج پسرام دختری از یه خونواده استخون دار می خوام که سرش به تنش بیاذرزد/نچاق میگه
سلام
ممنون که سر زدین
موفق باشی