ای کشور غیب !وسوسه ی تو مرا بر روی این زمین آرام نمی گذارد ای میهن افسانه ای من سرزمین همه ی آرزو های بلند شهر خدا شوق تو زیستن را در زمین دشوار کرده است . ای خویشاوند راستین من که هرگز با تو نبوده ام ای مخاطب من که هیچگاه با تو سخن نگفته ام بی تو با بیگانگی و سکوت می میرم.
و که می داند که پر شدن یعنی چه ؟
پر شدن یک انسان خالی یعنی چه ؟
بارش تند بارانی تندر آسا صاعقه زن با قطره های سرد و درشت بر کشتزاری تشنه زرد و خشک که در کویری سوخته و ساکت عمری در انتظار باران سر به آسمان بر داشته چه "حادثه ای " است
که می داند ؟ که می داند؟...!!ا
بر گرفته از کتاب هبوط در کویر اثر دکتر علی شریعتی
سلام
لحظه ای که به زیبایی توصیف کرده ای بسیار زیباست.
موفق و پیروز باشی.